Welcome to Seerat.ca
Welcome to Seerat.ca

ਮਹਿਕ ਰੋਟੀਆਂ ਦੀ, ਬੋ ਲਾਸ਼ਾਂ ਸੀ

 

- ਜਗਦੀਸ਼ ਸਿੰਘ ਵਰਿਆਮ

ਟਾਕੀਆਂ ਵਾਲੇ ਚੋਲ਼ੇ ਵਾਲਾ ਡਾ. ਹਰਿਭਜਨ ਸਿੰਘ

 

- ਪਿੰ੍ਰ. ਸਰਵਣ ਸਿੰਘ

ਆਇਲਨ ਅਤੇ ਐਵਨ

 

- ਸੁਰਜੀਤ

ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਆਰਥਕ ਮੁੜ-ਬਹਾਲੀ

 

- ਬਲਦੇਵ ਦੂਹੜੇ

ਯਾਦਾਂ ਦੀ ਗੱਠੜੀ ਵਿੱਚੋਂ ਚਾਚਾ ਜਗੀਰਾ

 

- ਰਵੇਲ ਸਿੰਘ

ਇੱਕ ਪ੍ਰਸੰਗ ਦਾ ਪੁਨਰ ਕਥਨ

 

- ਸੁਰਜੀਤ ਪਾਤਰ

ਤੇਰੇ ਹਜ਼ੂਰ ਮੇਰੀ ਹਾਜ਼ਰੀ ਦੀ ਦਾਸਤਾਨ

 

-  ਹਰਿਭਜਨ ਸਿੰਘ

ਸੀਸ ਭੇਟ

 

- ਜਸਵੰਤ ਸਿੰਘ ਵਿਰਦੀ

ਸ਼ਹੀਦ ਪਤੀ ਦੀ ਲਾਸ਼

 

- ਅਰਜਨ ਸਿੰਘ ਗੜਗੱਜ

ਜੱਲ੍ਹਿਆਂ ਵਾਲੇ ਬਾਗ਼ ਦਾ ਅੱਖੀਂ ਡਿੱਠਾ ਸਾਕਾ

 

- ਜੀ ਆਰ ਸੇਠੀ

ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਮੇਰੇ ਸਕੇ ਭਰਾ ਵਰਗਾ ਸੀ

 

- ਦੁਰਗਾ ਭਾਬੀ

ਰਿੜਦੇ 2 ਜਦੋਂ ਖੜ੍ਹਨਾ ਸਿੱਖਿਆ

 

- ਡਾ. ਅਮਰਜੀਤ ਟਾਂਡਾ

ਮੱਧਕਾਲ ਵਿੱਚ ਲੇਖਕ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ

 

- ਸੰਦੀਪ ਮਹਿਰਾ

ਗਜ਼ਲ

 

- ਅੰਗਦ ਬਰਨਾਲਵੀ

ਅੱਜ ਤਾਂ ਮੰਗਲਵਾਰ ਹੈ

 

- ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਕੌਰ ਮਿਨਹਾਸ

ਚੁਰਸਤੇ’ ’ਚ ਫਸੇ ਸ਼ਾਇਰ ਦੇ ਫੇਫੜਿਆਂ ’ਚ ‘ਪੁੜੀ ਲੀਕ’ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਿਆਂ

 

- ਗੁਰਦਿਆਲ ਬੱਲ

ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਸੀ ਘਰ ਵਿੱਚ

 

-  ਡਾ. ਅਮਰਜੀਤ ਟਾਂਡਾ

ਕਿਰਪਾਲ ਬੈਂਸ ਦਾ ਪੱਤਰ

ਤਿੰਨ ਛੋਟੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ

 

- ਸੁਭਾਸ਼ ਰਾਬੜਾ

ਤਲਾਕ

 

- ਹਰਦੀਪ ਬਿਰਦੀ

ਫਿਲਮ ‘ਚੌਥੀ ਕੂਟ‘ ਗੁਰਵਿੰਦਰ, ਵਰਿਆਮ ਸੰਧੂ ਤੇ ਮਣੀ ਕੌਲ

 

- ਗੁਰਦਿਆਲ ਬੱਲ

ਕਾਲੇ ਦੌਰ ਦੀ ਦਰਦ-ਕਥਾ

 

- ਰਣਧੀਰ ਸਿੰਘ

ਡਰ ਦੇ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ, ਡਰ ਦਾ ਮਾਹੌਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ: ਰਵੀਸ਼ ਕੁਮਾਰ ਦੀ ਕਲਮ ਤੋਂ ਕੌੜਾ ਸੱਚ!

 

- ਅਨੁਵਾਦ ਹਰਸ਼ਰਨ ਕੌਰ

ਸਾਕਾ ਨੀਲਾ ਤਾਰਾ :ਕੁਝ ਲੋਕ ਵੀ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਜ਼ਾਲਮ ਸੀ, ਕੁਝ ਮੈਨੂੰ ਮਰਨ ਦਾ ਸ਼ੌਕ ਵੀ ਸੀ

 

- ਹਰਜਿੰਦਰ ਦੁਸਾਂਝ

ਦੋ ਕਵਿਤਾਵਾਂ

 

-  ਰੁਪਿੰਦਰ ਸੰਧੂ

ਕੁੱਝ ਕਵਿਤਾਵਾਂ

 

- ਗੁਰਨਾਮ ਢਿੱਲੋਂ

ਜਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਹਲਵਾਰਾ ਦੇ ਨਾਂ ‘ਤੇ ਲੇਖਕ ਨੂੰ ਮਿਲੀ ਬਰੰਗ ਚਿੱਠੀ ਦਾ ਸਿਰਨਾਵਾਂ
ਸੀਖਾਂ ਫਿਰ ਭਾਂਬੜ ਨਾ ਬਣ ਜਾਣ

 

- ਪ੍ਰਿੰ. ਸਰਵਣ ਸਿੰਘ

 

Online Punjabi Magazine Seerat


ਦੋ ਕਵਿਤਾਵਾਂ
-   ਰੁਪਿੰਦਰ ਸੰਧੂ
 

 

1)
ਉਮਰ ਦੀ ਰਾਹ ਵਿਚ ਰਸਤੇ ਬਦਲ ਜਾਂਦੇ ਨੇ
ਵਕ਼ਤ ਦੀ ਹਨੇਰੀ ਵਿਚ ਇਨਸਾਨ ਬਦਲ ਜਾਂਦੇ ਨੇ |
ਇਨਸਾਨ ਸੋਚਦਾ ਤਾਂ ਹੈ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਕਰ ਗੁਜਰਨ ਦਾ
ਪਰ ਅਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਨ ਤੇ ਇਰਾਦੇ ਬਦਲ ਜਾਂਦੇ ਨੇ |
ਥੋੜਾ ਹੈ ਬਹੁਤਾ ਪਾਉਣਾ ਏ
ਇਸੇ ਦੋੜ ਵਿਚ ਦਿਨ-ਰਾਤ ਬਦਲ ਜਾਂਦੇ ਨੇ |
ਮੈਂ ਵਢਾ ਤੇ ਤੂੰ ਛੋਟਾ
ਇਸੇ ਸੋਚ ਤੇ ਸਭ ਦੋੜੀ ਜਾਂਦੇ ਨੇ |
ਕੀ ਲੈਣਾ ਤੇਰੀ-ਮੇਰੀ ਵਿਚੋਂ
ਪਤਾ ਨਹੀ ਕੇਹੜੀ ਰਾਤ ਆਖਰੀ ਹੋਣੀ ਏ |
ਹਸ ਲੈ ,ਖੇਡ ਲੈ , ਦੋ ਗਲਾਂ ਸੁਨ ਲੈ,ਸੁਨਾ ਲੈ ਮਨਾ
ਪਤਾ ਨਹੀ ਕੇਹੜੇ ਬੋਲ ਆਖਰੀ ਹੋ ਜਾਣੇ ਨੇ |
ਮਿਲਦੇ ਜੁਲਦੇ ਗਲਾ ਸੁਣਦੇ ਸੁਣਾਉਂਦੇ ਰਹੋ ਸਭ
ਪਤਾ ਨਹੀ ਕੇਹੜੀ "ਮੁਲਕ਼ਾਤ" ਆਖਰੀ ਹੋ ਜਾਣੀ ਏ |( ਰੁਪਿੰਦਰ ਸੰਧੂ )
 

2)
ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਰੰਗ ਨਿਆਰੇ
ਕਿਤੇ ਗੋਰੇ ਤੇ ਕਿਤੇ ਕਾਲੇ
ਕਿਤੇ ਹਲਕੇ ਤੇ ਕਿਤੇ ਭਾਰੇ
ਕੋਈ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਬਿਠਾਵੇ
ਕੋਈ ਖਿਚ ਕੇ ਥਲੇ ਲਾਹਵੇ
ਕੋਈ ਆਪਣੀਆਂ ਨਾਲੋ ਵਧ ਤੇ
ਕੋਈ ਬੇਗਾਨਿਆਂ ਵਾਂਗਰ ਧੋਖਾ ਕਰੀ ਜਾਂਦੇ ਨੇ
ਕੀ ਹੋਇਆ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ
ਇਕ ਦੂਜੇ ਤੋਂ ਸਭ ਸੜੀ ਜਾਂਦੇ ਨੇ
ਜਿਗਰ ਦੇ ਟੋਟੇ ਹੀ ਅੱਜ
ਯਾਰ ਮਾਰ ਕਰੀ ਜਾਂਦੇ ਨੇ !!
( ਰੁਪਿੰਦਰ ਸੰਧੂ )

-0-

Home  |  About us  |  Troubleshoot Font  |  Feedback  |  Contact us

© 2007-11 Seerat.ca, Canada

Website Designed by Gurdeep Singh +91 98157 21346 9815721346