Welcome to Seerat.ca
Welcome to Seerat.ca

‘ਸਬਾਲਟਰਨ ਇਤਹਾਸ ਨੂੰ ਵਲਗਰਾਈਜ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ’

 

- ਇਰਫਾਨ ਹਬੀਬ

ਉਜਾੜ

 

- ਕੁਲਵੰਤ ਸਿੰਘ ਵਿਰਕ

ਰਾਰੇ ਨੂੰ ਬਿਹਾਰੀ = ਸੀ

 

- ਸੁਖਦੇਵ ਸਿੱਧੂ

ਪਿਆਸਾ ਕਾਂ, ਲਾਲਚੀ ਕੁੱਤਾ

 

- ਜਸਵੰਤ ਸਿੰਘ ਜ਼ਫ਼ਰ

ਨਾਵਲ, ਨਾਵਲੈਟ ਅਤੇ ਲੰਮੀ ਕਹਾਣੀ : ਰੂਪਾਕਾਰਕ ਅੰਤਰ ਨਿਖੇੜ

 

- ਸੁਰਜੀਤ ਸਿੰਘ

ਸੱਪ

 

- ਗਿਆਨੀ ਸੰਤੋਖ ਸਿੰਘ ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ

ਸੰਵਾਦ ਚਰਚਾ

 

- ਡਾ. ਦੇਵਿੰਦਰ ਕੌਰ

ਕਹਾਣੀ/ ਤੇਰ੍ਹਵੀਂ ਸੰਤਾਨ

 

- ਅਮਰਜੀਤ ਕੌਰ ਪੰਨੂੰ

ਹਵਾ ਆਉਣ ਦੇ

 

- ਹਰਪ੍ਰੀਤ ਸੇਖਾ

ਗਲੀਆਂ ਦੇ ਕੁੱਤੇ (ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਪਰਿਪੇਖ)

 

- ਗੁਰਦੇਵ ਚੌਹਾਨ

ਗਿੱਲਰ ਪ੍ਰਾਈਜ਼

 

- ਬਰਜਿੰਦਰ ਗੁਲਾਟੀ

ਡਾਇਰੀ ਕੌਮੀ ਲਹਿਰ / ਆਜ਼ਾਦੀ ਸੰਗਰਾਮ ਵਿੱਚ ਫਰਵਰੀ ਦਾ ਮਹੀਨਾ

 

- ਮਲਵਿੰਦਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਵੜੈਚ

ਵਿਰਾਸਤ ਦੀ ਦਸਤਾਰ - ਜਗਦੇਵ ਸਿੰਘ ਜੱਸੋਵਾਲ

 

- ਹਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਗਿੱਲ

ਪੰਜਾਬ ਪੁਲਸ ਦੇ ਗਲਮੇ ਨੂੰ ਹੱਥ ਪਾਉਣ ਲੱਗੇ ਗਾਇਕ ਕਲਾਕਾਰ

 

- ਮਨਦੀਪ ਖੁਰਮੀ ਹਿੰਮਤਪੁਰਾ

ਸਾਹਿਤਕ ਸਵੈਜੀਵਨੀ-2 / ਪਰਿਵਾਰਕ ਪਿਛੋਕੜ

 

- ਵਰਿਆਮ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂ

ਕਵਿਤਾਵਾਂ

 

- ਸੀਮਾ ਸੰਧੂ

ਨਿਕੰਮੇ ਇਰਾਦੇ

 

- ਕੰਵਲ ਸੇਲਬਰਾਹੀ

ਵਗਦੀ ਏ ਰਾਵੀ / ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਝਗੜੇ ਤੇ ਮਨਾਂ ਦੀਆਂ ਕਸਰਾਂ

 

- ਵਰਿਆਮ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂ

ਕਹਾਣੀ / ਹੁਣ ਉਹ ਕਨੇਡਾ ਵਾਲਾ ਹੋ ਗਿਆ

 

- ਬੇਅੰਤ ਗਿੱਲ ਮੋਗਾ

ਗੱਲਾਂ ‘ਚੋਂ ਗੱਲ

 

- ਬਲਵਿੰਦਰ ਗਰੇਵਾਲ

ਕਵਿਤਾ

 

- ਗੁਲਸ਼ਨ ਦਿਅਾਲ

ਕਵਿਤਾ

 

- ਸਾਵੀ ਸੰਧੂ

ਇਤਿਹਾਸਕ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਹੈ ਗ਼ਦਰ ਸ਼ਤਾਬਦੀ ਨੂੰ ਸਮਰਪਤ ਜਾਰੀ ਕੀਤਾ ਕੈਲੰਡਰ

 

- ਅਮੋਲਕ ਸਿੰਘ

Book Review / Life and poetry of a Wandering Heart

 

- TrilokGhai

ਹੁੰਗਾਰੇ

 


ਕਵਿਤਾਵਾਂ
- ਸੀਮਾ ਸੰਧੂ
 

 

ਉਜਾੜ
ਮੈਨੂੰ ਕਰ ਹੁਣ ਸੁਪਨਿਆ ਦੀ ਕੈਦ ਤੋਂ ਅਜਾਦ
ਬੜੀ ਲੰਬੀ ਹੋ ਗਈ ਉਡੀਕ
ਖੋਲ ਦੇ ਮੇਰਾ ਪਿੰਜਰਾ ਹੁਣ
ਸੀਖਾਂ ਚੁਭਦੀਆਂ ਹਨ
ਇਸ ਬੰਧਨ ਦੀਆ
ਮੇਰੀ ਚੁੰਝ ਵੀ ਭੁਰ ਗਈ ਹੈ
ਠਕੋਰ ਠੋਕਰ ਕੇ
ਤੂੰ ਪਿੰਜਰਾ ਖੋਲਿਆ
ਮੈ ਚੋਗ ਵੇਖੀ
ਕੌਲੀ ਵਿਚ ਪਿਆ ਪਾਣੀ ਵੇਖਿਆ
ਬਾਹਰ ਅੰਤਾਂ ਦਾ ਕੋਰ੍ਹਾ
ਯਖ ਠੰਡੀ ਹਵਾ ਦਾ ਰੁਦਨ
ਦਿਲ ਨੂ ਵਿੰਨਦੀਆਂ ਚੀਖਾਂ
ਲੀਰੋ ਲੀਰ ਵਸਤਰ
ਸੜਕਾਂ ਤੇ ਰੁਲਦੀ ਅਸਮਤ
ਲੈ ਵੇਖ ਤੇਰੇ ਦਿਤੇ
ਸੁਖਾਂ ਦੀ ਕੈਦ
ਤੇ ਬਦਲੇ ਮੌਸਮ ਦਾ ਮਿਜ਼ਾਜ਼
ਮੇਰੇ ਖੰਭ ਉਡਣਾ ਭੁਲ ਗਏ
ਤੇ ਮੈ ਮਿਠੀ ਕੈਦ
ਦੀ ਆਦੀ ਹੋ ਗਈ..........
ਨਾ ਕੋਈ ਉੜਾਨ ਬਾਕੀ
ਨਾ ਕੋਈ ਆਕਾਸ਼ ਮੇਰੇ ਹਿੱਸੇ ਦਾ
ਪਰ ਤੈਨੂ ਕੀ ਫਰਕ ਪੈਂਦਾ ਹੈ......
2. ਚੁੱਪ
ਚੁੱਪ ਭਲੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਾ ਬੁਰੀ
ਨਹੀ ਜਾਣਦੀ
ਪਰ ਚੁਪ ਦੇ ਮੌਸਮ ਵਿਚ
ਸਭ ਕੁਝ ਠਰਿਆ ਜਿਹਾ
ਅਧੂਰੇ ਜਿਹੇ ਸ਼ਬਦ ,
ਦਬੇ ਭੇਤ, ਰੇਤ ਦੀ ਕੰਧਾਂ
ਅੰਤਹੀਣ ਪੈਂਡੇ
ਗੋਡਿਆਂ ਵਿਚ ਦਿਤਾ ਸਿਰ
ਮਣਾਂ ਮੂਹੀ ਭਾਰ
ਗੁੰਗੇ ਸ਼ਿਕਵੇ
ਘਸ੍ਮੇਲੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ
ਬੇਖਬਰ ਜਿਹਾ ਅਕਸ
ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਕਿ
ਹੰਝੂਆਂ ਭਿਜੀਆਂ ਅਖਾਂ
ਨੂੰ ਸਮਰਥ ਦੇਖਣ ਲਈ
ਪਲਕਾਂ ਨੂ ਪਲੋਸਣ ਵਾਲੇ
ਹਥਾਂ ਦਾ ਸਾਬਤ ਹੋਣਾ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ।
3. ਕਣ
ਮੈ ਨਿਕਾ ਜਿਹਾ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਣ
ਐ ਹਵਾ ! ਵਾਸਤਾ ਮੇਰੀ ਹੋਂਦ ਦਾ
ਮੈਨੂੰ ਲੈ ਜਾਵੀਂ ਨਾ ਅਸਮਾਨ ਤੇ
ਮੈ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਨਹੀ ਜਾਣਾ
ਤੂ ਬੇਸ਼ਕ ਬਹੁਤ ਤਾਕ਼ਤਵਰ ਹੈ
ਪਰ ਮੇਰੀ ਅਰਜੋਈ ਹੈ
ਮੈ ਜੁਦਾ ਹੋਇਆ ਨਾ ਮੁੜ ਸਕਾਂਗਾ
ਫਿਰ ਕੌਣ ਕਰੇਗਾ ਮੇਰੀ ਪਹਚਾਨ
ਜਿਹਨਾ ਦੀ ਹੋਂਦ ਨਹੀ ਹੁੰਦੀ
ਓਹ ਬੇਗਾਨੀ ਜੁਹ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਪਲਦੇ ਹਨ
ਮੈਨੂ ਮੇਰੀ ਜੜਾ ਵਿਚ ਰਹਿਣ ਦੇ
ਮੈ ਰੁਖਾਂ ਦੀ ਖੁਰਾਕ ਬਨਾਗਾ
ਫਿਰ ਤੂ ਫੁਲ ਪਤਿਆ ਨੂ ਚੁਮੀਂ
ਮਹਿਕ ਨੂੰ ਪਰਵਾਜ ਦੇਵੀਂ
ਇੰਜ ਸਾਰਾ ਲੋਕਾਈ ਸੁਗੰਧਿਤ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ
ਇੰਜ ਮੈ ਸਭ ਦੇ ਕਮ ਆਵਾਂਗਾ
ਫਿਰ ਕੋਈ ਗਿੱਲਾ ਨਹੀ ਹੋਵੇਗਾ
ਮੇਰੀ ਆਖਰੀ ਇਛਾ ਹੈ
ਮੈਨੂੰ ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਦੇ ਹਾਣ ਦਾ ਹੋ ਲੈਣ ਦੇ
ਭੋਲੀਏ ! ਆਖਰੀ ਨੂੰ ਤਾ ਪੂਰੀ ਕਰ ਦੇ !!!!!

-0-

Home  |  About us  |  Troubleshoot Font  |  Feedback  |  Contact us

© 2007-11 Seerat.ca, Canada

Website Designed by Gurdeep Singh +91 98157 21346 9815721346